Vanaf dat ik een jaar of dertig was, mocht ik ontdekken dat ik hoogsensitief ben. Wat een ongelukkige term eigenlijk, want het kan lijken of daarmee bedoeld wordt dat ‘hoog’ betekent beter. Echter dat is helemaal niet zo! De periode voordat ik mij bewust werd, was ik zoekende naar mijn plek in de wereld. Faalangst was meestal overheersend aanwezig, terwijl ik diep van binnen ooit een vrolijk kind was!
Hoe ik zelfbewuster werd
Inmiddels geniet ik alweer jaren van mijn (hoog) gevoeligheid, omdat ik het als een gave in kan zetten. Nu help ik er anderen mee! Maar helaas heb ik dus vele jaren gekend dat ik worstelde met mijn zijn. Voelde ik mij alleen en onbegrepen, omdat ik geen woorden kon geven aan wat er was in mij; ik was onwetend. Zo paste ik me altijd maar aan, om in het stramien mee te kunnen doen; met vrienden, op school en in de familie. Mijn gevoeligheid werd niet opgemerkt, er werd weinig rekening mee gehouden. Een volle klas kinderen op de basisschool (30 kinderen ) zorgen bijvoorbeeld voor chronische overprikkeling. Dat ik meer kon ervaren, dat mijn intuïtie sterk was heeft me in mijn jeugdjaren moeite gekost om mee te doen met de rest. Tot er een moment kwam dat het me opbrak; ik kreeg lichamelijke klachten waardoor ik gedwongen werd om dieper in te zoomen in mijn leven.
Maak jezelf onzichtbaar, dan krijg je geen slaag.
Houd jezelf dom, dan is niemand jaloers.
Houd jezelf stil, dan zal niemand proberen je tot zwijgen te brengen.
De patronen uit onze jeugd hebben veel invloed op ons. Met name de eerste zeven jaar van ons leven zijn zeer bepalend hoe we zijn gevormd tot nu toe.
Afleiding en verslaving
Wat is er veel op mij afgekomen, de eerste dertig jaar van mijn leven. Dat was voor mij een onbewuste keuze om niet meer te gaan voelen. Een overlevingsstrategie die mij veel heeft gebracht, tot ik ziek werd; een wake-up call. Op mijn vijftiende ontwikkelde ik een eetstoornis. Mijn persoonlijke ervaringsverhaal in interview setting is hier te vinden.
Uiteindelijk heeft het mij geholpen om hier vanaf te komen door aan mijn diepere, vastzittende emoties te gaan werken. Dit is een helingsproces van járen. Het begint met motivatie en de juiste mindset. Ik ging ontdekken hoe belangrijk is wat mijn waarheid is. De mooie ontdekking die ik deed is dat ik dit in mijzelf kon vinden, en niet buiten mezelf. De maatschappij is vooral gericht op de buitenwereld, met afleidingen om jezelf te verliezen. Mij overkwam het dat ik het contact met mezelf kwijtraakte omdat ik zo gericht was op wat mijn omgeving van me wilde.
Creëer vrede in jezelf en je creëert vrede in de wereld
In mijn leven heb ik vaak boosheid maar ook verbittering gekend. Een innerlijke onrust wat pruttelt in onderliggende lagen. Ik kon er mijn vinger maar niet op leggen, waar het vandaan kwam. Het aller lastigste vond ik nog wel om de boosheid aan te kijken, te doorvoelen en te uiten. Dit is een langdurend proces geweest, waarin ik telkens puzzelstukjes kreeg aangereikt van mensen om me heen. Niet direct, maar situaties die ontstaan en waar je lessen uit mag leren. Het zou zomaar kunnen dat deze opgekropte emoties ervoor hebben gezorgd dat ik ziek werd. Mijn lichaam gaf een signaal aan dat er iets mis! Dat ik aan de slag mocht gaan.
Inmiddels ben ik mij bewust van mijn gedachten, want gedachten kracht werkt heel sterk. We hebben zoveel invloed op ons eigen leven. Dagelijks zet ik tools in om mijn energie positief en krachtig te houden. Want het heeft een enorme invloed op het veld, op de omgeving.
Om boosheid en haat in onszelf te verminderen, hebben we in de eerste plaats bewustwording nodig. Dat gebeurt wanneer je ontdekt welke behoefte er onder de boosheid ligt.
Anderen vergeven
Het enige dat ons allemaal te doen staat, is vergeving schenken. Aan anderen en ook aan onszelf. Jezelf vergeven is de eerste stap. En daarna gaat het erom dat je anderen vergeeft. We overstijgen daarmee onze eigen beperkte emoties en worden een bron van licht, van vrede. Wanneer we met onze vergeving liefde sturen naar anderen, zullen zij die liefde ervaren. Dat gaat heel onbewust. Mensen die vergeving ontvangen, worden daardoor vrijer. Een fijne oefening om praktisch mee aan de slag te gaan is de Ho’oponopono meditatie te doen.
Het leven voluit leven is werkelijk spiritualiteit
Helaas wordt vandaag de dag het woord spiritualiteit voor van alles en nog wat gebruikt. En daarmee soms ook misbruikt. Voor mij betekent het vooral Leven in het nu en Zijn met wat er is. Geaard blijven, en de realiteit onder ogen durven zien. De kunst is om niet te gaan zweven, vooral trouw te blijven aan jouw innerlijke stem. Naar deze innerlijke stem (intuïtie) leren luisteren en daar realistisch naar handelen. Een valkuil kan zijn om je macht weg te geven, dat is niet handig. Plaats niemand boven jezelf, je bent immers je eigen leermeester.
Je missie vinden
Er komt een dag dat je weet wat je mag gaan doen in de wereld. Dat de dingen die je nu doet, misschien niet meer zo goed bij je passen. Het kan zijn dat je opmerkt dat je verveling ontdekt, je wilt iets nieuws! Wat mij in mijn proces heeft geholpen is veel tijd door te brengen in de natuur, in de rust en in de stilte. Daar heb ik mijn antwoorden gekregen. Het boek van Mireille Mettes kan je zeer zeker op weg helpen een beeld te krijgen van wat er allemaal om ons heen gebeurt. Een fijne bundeling van thema’s waar we allemaal mee te maken krijgen. Het is een richtingaanwijzer voor positieve veranderingen.
Geïnspireerd door:
Waarom ben ik in vredesnaam op Aarde? Mireille Mettes